Belangrijk voor het maken van:

De EP-phone

De EP-phone is  anders dan alle andere telefoons.

 

De telefoon heeft een grote ontwikkeling meegemaakt en  heeft momenteel meer mogelijkheden dan een willikeurige computer..

Telefoons hebben in korte tijd een enorme ontwikkeling mee gemaakt.

 

 

 

 

 

 

Maar hier links nog mijn eerste mobiele telefoon.

Allemaal natuurlijk nog zwart wit

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En hier rechts mijn eerste digitale camera.

Die kostten toen nieuw bijna F 1000,-

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maar ook de filmpjes-camera, die je hier nog ziet.

De camera die ik van mijn vader had gekregen toen hij zelf was over  gestapt naar de compacte digitale camera.

 

 

 

 

 

In het kort de voorwaarden voor de EP-Phone :

 

1. Hij is groot en opvallend  (van veraf herkenbaar en zichbaar)
2. Er komt een wonderlijke weerkaatsing van vorm en kleur in voor (Simpele allerdaagse ledverlichting, met of zonder klein batterijtje, weerkaatsing via spiegelfolie in voor, gekleurde filters)
3. Hij beschikt over een achterklepje voor: “Bluetooth sound getto blaster”
4. Hij moet er mooi, cool en zeer aantrekkelijk uitzien
5. Duidelijke letters: met daar op: EP- Phone
6. Duurzaam. Gemaakt van goedkoop beeldmateriaal, restpapier en/of karton met papier mache. (zelf te maken papierpap van oud papier)

 

Mijn leerlingen maken kennis met een telefoon die aan alle bedachte functies kan voldoen.

Het is een theatrale telefoon die voor televisie  of theaterpresentatie doeleinden kan worden gebruikt.

De Naam is ontleend aan de docorontwerptster: ELS SALOMONS, een vrouw die als pionier voor de Nederlandse televisie aan de lopende band fantastische Decorstukken heeft kunnen maken.                 

 

Haar gedachtegang was: Neem de vrijheid om alles uit te vinden van wat je maar kunt bedenken en laat je niet beperken door financiële aspecten. Het belangrijkste is je idee waarmee je naar buiten zult komen.

 

Ze gaf les aan de kunstacademie van Enschede in het vak SCENOGRAFIE en ik ben veel met haar om gegaan.

Ze was een hele aardige vrouw van formaat, die altijd een heel klein hondje bij haar had en rond reed in een erg klein autootje.

En natuurlijk directeur van de kunstacademie in die tijd ( Sipke Huismans) was heel erg blij met haar.

 

Scenografie: De kunst of de handeling van die een lichaam op een perspectief vlak; ook, een voorstelling of een beschrijving van een lichaam, in al zijn dimensies, als het lijkt voor het oog. (Greenhill.)